reeeeeeeeeeee ksereis poia eimai egw kai h skoufiaaaaaa mou apo pou krataeiiiiiiii reeeeeeeeeeeeeeee ksereis poia eimai egw kai pws me leneeeeeeeee reeeeeeeeeeeeee
__________________
thelw na se alypso apo panw mexri katw me pagwto kai na se glypso xwris na afhsw kommati pagwtou...
Ζωντάνεψαν τα γράμματα και χόρευαν στα μάτια μου μπροστά θυμήθηκα τα βράδυα μας που χόρευα αγάπη μου μ' εσένα στο μήνα έξι γράμματα που στέλνω είναι λίγα τελικά σου είπα πως δε θα' γραφα μα γράφω τι να πω τα' χω χαμένα
Κι έχω για σενα εφτά ζωές εγώ να χάσω γύρισε πίσω δεν μπορώ να σε ξεχάσω
Σε παίρνω στο τηλέφωνο μα κλείνουμε στα τρια τα λεπτά εμείς οι δυό που καίγαμε τα σύρματα σχεδόν του τηλεφώνου να έρθεις θέλω γρήγορα μα μόνη ζω εδώ παρ' όλα αυτά μοιραία τώρα γίνομαι συνένοχη στο άγγιγμα του χρόνου
Κι έχω για σενα εφτά ζωές εγώ να χάσω γύρισε πίσω δεν μπορώ να σε ξεχάσω
Αντιδικίες διενέξεις πέτρινοι τοίχοι και σιωπή ρητά στο μέλλον συμφωνείται μίσος κι αγάπη τι θα πει. Μια σφραγίδα γράφει τέλος όχι νομίζω δεν θα αντέξω μη με τραβάτε για να φύγω μη με αφήνετε απ' έξω
Παράγραφος 62 ο έρωτάς μας τελειωμένος να' σαι η σάρκα μου η ψυχή μου κι όλοι να λεν πως είσαι ξένος Παράγραφος 62 κατά του άρθρου τις διατάξεις μέσω εγγράφου παραγγελίας μη με ξανακοιτάξεις
Οχι απαίτηση δεν έχω μόνο να γράψεις στο χαρτί πως με αφήνεις να σε βλέπω με συμφωνία σχετική υπ' αριθμόν χρονολογία κι ο χωρισμός μας εν Αθήναις κόκκινο φίδι το φεγγάρι μας ταξιδεύει εδώ και μήνες
Παράγραφος 62 ο έρωτάς μας τελειωμένος να' σαι η σάρκα μου η ψυχή μου κι όλοι να λεν πως είσαι ξένος Παράγραφος 62 κατά του άρθρου τις διατάξεις μέσω εγγράφου παραγγελίας μη με ξανακοιτάξεις
Αυτές οι καθημερινές, στις ίδιες πάντα μένουν καταστάσεις Αυτές οι καθημερινές, στα πιο μικρά συμβάντα δίνουν διαστάσεις
Κι εγώ φλερτάροντας τον ήλιο, ψάχνω τα χρόνια που΄χουν φύγει και της ρουτίνας το σημάδι λευκό σεντόνι το τυλίγει Προετοιμάζομαι να νιώσω κάτι καινούριο, δυνατό Και την ψυχή μου θα πουλήσω τώρα στο διάβολο γι΄αυτό
Κάπου εκεί στα 30 και βάλε μια ανανέωση ζητάω Ψηλά τακούνια δεν φοράω τα τζάμια τρίζουνε και σπάνε κάθε μέρα κι εγώ ζητάω ν΄αναπνεύσω φρέσκο αέρα Κάπου εκεί στα 30 και βάλε ξαναγεννιέμαι, αγαπάω, ψηλά τακούνια δεν φοράω τα τζάμια τρίζουνε και σπάνε κάθε ώρα δεν ζω για αύριο, θα ζω τρελά για τώρα
Αυτές οι καθημερινές, στα ίδια πάντα μένουν γεγονότα Αυτές οι καθημερινές, ζούνε με άφιλτρα τσιγάρα, δίχως φώτα
Δεν θα καώ στον εαυτό μου κάποια διέξοδο θα βρω και την ψυχή μου θα πουλήσω τώρα στο διάβολο γι΄αυτό
Κάπου εκεί στα 30 και βάλε μια ανανέωση ζητάω Ψηλά τακούνια δεν φοράω τα τζάμια τρίζουνε και σπάνε κάθε μέρα κι εγώ ζητάω ν΄αναπνεύσω φρέσκο αέρα Κάπου εκεί στα 30 και βάλε ξαναγεννιέμαι, αγαπάω, ψηλά τακούνια δεν φοράω τα τζάμια τρίζουνε και σπάνε κάθε ώρα δεν ζω για αύριο, θα ζω τρελά για τώρα
Τώρα ξέρω, πάνω απ΄όλα είσαι εσύ Το ποτήρι σου γεμίζω, και νομίζω πως αδειάζει Ένας άνεμος στην πόρτα μου χτυπάει και πιστεύω το κλειδί σου πως θ΄ακούσω να γυρνάει
Τώρα ξέρω πάνω απ΄όλα είσαι εσύ νιώθω ήρεμη και ίσως και γι΄αυτό έχεις φροντίσει Θα σου πω και ένα νέο να σ΄αρέσει στον αγώνα που ζητούσες σου εξασφάλισα μια θέση
Είμαι πολύ καλά, σε σκέφτομαι συχνά σε αγαπώ πολύ μ΄αγάπη φιλική Είμαι πολύ καλά, μα πέρας πολλά, δεν φταις εσύ γι΄αυτό, κακίες δεν κρατώ
Τώρα ξέρω πάνω απ΄όλα είσαι εσύ την ανάσα σου μυρίζω μες στο σπίτι όλη μέρα Τα γυαλιά σου είναι πάνω στο γραφείο και ο καφές που θα σερβίρω είναι πάντοτε για δυο
Είμαι πολύ καλά, σε σκέφτομαι συχνά σε αγαπώ πολύ μ΄αγάπη φιλική Είμαι πολύ καλά, μα πέρας πολλά, δεν φταις εσύ γι΄αυτό, κακίες δεν κρατώ
Τα έπιπλα κοιτώ και γράφω σ΄αγαπώ με σκόνη απ΄την ζωή που άφησες εσύ
Είμαι πολύ καλά, σε σκέφτομαι συχνά σε αγαπώ πολύ μ΄αγάπη φιλική Είμαι πολύ καλά, μα πέρας πολλά, δεν φταις εσύ γι΄αυτό, κακίες δεν κρατώ