Χίλια βράδια τόσο αδεια με τη γεύση του τσιγάρου μες στο στομα Με τις λέξεις πως να παίξεις αφού λεν πως δεν σε ξέχασα ακόμα Κι όταν σε ξένα χέρια το σώμα μου αφήνω όλα με σένα αγάπη μου ακόμα τα συγκρίνω
Μες στην ψυχή μου το απόλυτο κενό και στο κορμί μου ένα παθος δανεικό κανίες δεν μπόρεσε ν'αλλάξει τα γραμμένα κανείς δεν μ'έκανε να ξεπεράσω εσένα
Πάντα ίδια τα παιχνίδια και μ'αδιάφορους να μπλέκω πειρασμούς στο σκοτάδι ψάχνω χάδι να με σώσει απ'τους δικούς σου τους δεσμούς
Κι όταν σε ξένα χέρια Το σώμα μου αφήνω όλα με σένα αγάπη μου ακόμα τα συγκρίνω
Μες στην ψυχή μου το απόλυτο κενό και στο κορμί μου ένα παθος δανεικό κανίες δεν μπόρεσε ν'αλλάξει τα γραμμένα κανείς δεν μ'έκανε να ξεπεράσω εσένα
Το κατάλαβες είναι αδύνατον να ζήσω το κατάλαβες δεν μπορώ να συνηθίσω το κατάλαβες πρέπει να γυρίσω πίσω το κατάλαβες σε ρωτάω το κατάλαβες
Δύσκολα για μένα δεν μπορώ χωρίς εσένα το κατάλαβες πώς να στο εξηγήσω μακριά σου θ’ αρρωστήσω το κατάλαβες ψέμα μου κι αλήθεια είσαι ο χτύπος μέσ’ τα στήθια το κατάλαβες είσαι η αναπνοή μου το οξυγόνο η ζωή μου το κατάλαβες
Το κατάλαβες ότι ακόμα σε ζητάω το κατάλαβες πως για σένα εγώ πονάω το κατάλαβες ότι ακόμα σ’ αγαπάω το κατάλαβες σε ρωτάω το κατάλαβες
Ώρες ώρες φεύγω απ’ την πραγματικότητα στο χάος περιπλανιέμαι και κλαίω ασταμάτητα ώρες ώρες νιώθω πως πάω να τρελαθώ και προσπαθώ να ηρεμήσω διαβάζω για να ξεχαστώ λίγο τα μάτια πάω να κλείσω μήπως σε βγάλω απ’ το μυαλό μα δεν μπορώ
Σε θυμάμαι σε θυμάμαι που χωρίσαμε λυπάμαι
Είναι κάτι βράδια που δεν περνούν με τίποτα και ψάχνω τα’ άγγιγμά σου μες τις ταινίες του έρωτα είναι κάτι βράδια που θέλω να σε δω και προσπαθώ να ηρεμήσω διαβάζω για να ξεχαστώ λίγο τα μάτια πάω να κλείσω μήπως σε βγάλω απ’ το μυαλό μα δεν μπορώ
Αν το νήμα της ζωής για τον ένανε κοπεί θα πεθάνουμε κι οι δύο
Ούτε μια στιγμή ούτ’ ένα λεπτό δεν μπορώ να σκέφτομαι να ελπίζω να υπάρχω να αναπνέω χωρίς εσένα κράτα με σφιχτά φίλα με ξανά πες μου ότι πάντοτε θα είμαστε μαζί και στο θάνατο και στη ζωή
Τραύμα είσαι ανοιχτό τραύμα που το αγαπώ κι αν θα κλείσει θα χαθώ τραύμα που χώρια του εγώ δε ζω
Σφίγγω τα δόντια μου για να χαμογελάσω κι ας θέλω να κλάψω Δεν θα σου κάνω το χατίρι ν΄αδειάσω πάλι το ποτήρι
Σφίγγω τα δόντια μου για να το ξεπεράσω κι ας θέλω να ουρλιάξω δεν σου αξίζει να υποφέρω αλήθεια θα τα καταφέρω
Σιγά, μην αρρωστήσω σιγά, μην ξενυχτίσω σιγά να μην πεθάνω εγώ για χάρη σου Σιγά, μην αρρωστήσω σιγά, μην ξενυχτίσω σιγά μην καταλήξω παιχνίδι ξεχασμένο, μες το συρτάρι σου
Τρέμουν τα χέρια μου και χάνω το μυαλό μου μα το πολεμάω Την μοναξιά μου δεν φοβάμαι τον εαυτό μου δεν λυπάμαι
Τρέμουν τα χέρια μου κι ιδρώνει το κορμί μου πρέπει μονάχη μου να ζήσω τουλάχιστον να προσπαθήσω
Σιγά, μην αρρωστήσω σιγά, μην ξενυχτίσω σιγά να μην πεθάνω εγώ για χάρη σου Σιγά, μην αρρωστήσω σιγά, μην ξενυχτίσω σιγά μην καταλήξω παιχνίδι ξεχασμένο, μες το συρτάρι σου
Κόκκινα σημάδια απ΄τα κλάματα ψάχνω την καρδιά μου στα χαλάσματα Έπαιζες μαζί μου όλο αυτό τον καιρό κι όμως φταίω μόνο εγώ
Έπρεπε να το΄χα καταλάβει έπρεπε να το΄χα δει Έπρεπε να το΄χα σταματήσει έπρεπε απ΄την αρχή Όσο και να πλήγωθω πρέπει τώρα να το δω Ήτανε πολύ καλό για να είναι αληθινό Έπρεπε να το΄χα καταλάβει έπρεπε να το΄χα δει ...
Νόμιζα πως ήμουν στον Παράδεισο νόμιζα πως βρήκα το άλλο μου μισό Μα το παραμύθι τελειώνει εδώ Κι όμως φταίω μόνο εγώ
Έπρεπε να το΄χα καταλάβει έπρεπε να το΄χα δει Έπρεπε να το΄χα σταματήσει έπρεπε απ΄την αρχή Όσο και να πλήγωθω πρέπει τώρα να το δω Ήτανε πολύ καλό για να είναι αληθινό Έπρεπε να το΄χα καταλάβει έπρεπε να το΄χα δει ...