Τραγούδι : "Τα μαθητικά χρόνια"
Στίχοι : Νίκος Καρβέλας
Σύνθεση : Νίκος Καρβέλας
Ερμηνευτής : ’ννα Βίσση

Η ανεπανάληπτη ’ννα Βίσση βρισκόταν Ελλάδα μερικές μέρες για δουλειές. Μπορεί να την έχουμε χάσει από τα πάτρια εδάφη αλλά η προσπάθεια που κάνει στο εξωτερικό έχει αρχίσει να αποφέρει καρπούς. Τα τραγούδια της παίζονται σε ραδιόφωνα όλου του πλανήτη και επιτέλους ήρθε η ώρα της διεθνούς της αναγνώρισης!

Μιας και είναι περίοδος μαθητικών εξετάσεων, θυμήθηκα ένα τραγούδι (από το άλμπουμ ΤΩΡΑ της ’ννας Βίσση - 1988) από τα παλιά του Νίκου Καρβέλα αναφέροντας αρχικά μερικά πράγματα για εκείνον.

Ο Νίκος Καρβέλας γεννήθηκε στις 8 Σεπτεμβρίου του 1951 στο Πειραιά. Ασχολήθηκε για πρώτη φορά με τη μουσική σε ηλικία 5 ετών οπότε απέκτησε και το πρώτο του πιάνο. Έγραψε το πρώτο του τραγούδι σε ηλικία 12 χρόνων. Στα φοιτητικά του χρόνια ίδρυσε ένα ροκ γκρουπ επηρεασμένο από τους Beatles και τους Stones. Ωστόσο, για πρώτη φορά έγινε γνωστός για τις συνθέσεις του στο τέλος της δεκαετίας του '70. Το 1973 γνωρίζει την δημοφιλή τραγουδίστρια ’ννα Βίσση και την ερωτεύεται με τη πρώτη ματιά! Το 1983 και αφού η Αννα είναι ήδη 3 μηνών έγκυος οι δυο καλλιτέχνες παντρεύονται. Από τότε μέχρι και σήμερα υπογράφει συνθετικά όλους τους δίσκους της Αννας Βίσση. Πλατινένιες αποθεώσεις γεύτηκαν οι περισσότερες δισκογραφικές του κυκλοφορίες και χιλιάδες cd του πουλήθηκαν σε όλη τη χώρα.

ΘΕΜΑ: "Καθορισμός προγράμματος εξετάσεων σε εθνικό επίπεδο ημερησίων Ενιαίων Λυκείων Σχολικού Έτους 2004-2005"!!!

Τι κάνετε μικρά μου μαθητούδια; Σας φρίκαρε το θέμα μου; Coolάρετε και πάρτε το αλλιώς! ....Τους μαθητές τους τρώει το στρες κι όλοι θέλουν να ξεφύγουν από Φυσικοχημείες, ’λγεβρες, Γραμματικές.....

Κάθε χρόνο τέτοια εποχή ξεκινούν οι εξετάσεις και σας πιάνει πανικός. Μη μου στεναχωριέστε! Όλοι τα έχουμε περάσει. Εκεί που είστε ήμουνα και εδώ που είμαι θα είστε!
Δεν κρέμεται η επαγγελματική σας πορεία από καμία εξέταση. Όλα θα γίνουν όπως τα ονειρεύεστε και τα επιθυμείτε.
Προσπαθήστε να είστε χαλαροί. Μη διαβάζετε τελευταία στιγμή. Βρείτε χρόνο ανάμεσα στο φορτωμένο σας πρόγραμμα για μια βόλτα, για λίγη χαλάρωση.

Νιώθω την αγωνία σας και όλο το στρες με το οποίο σας φορτώνει το σύστημα. Οι εξετάσεις είναι απλά μια μάχη μέσα στο συνεχόμενο πόλεμο της ζωής. Ακόμη και αν δεν γράψετε καλά ή όσο καλά θέλετε, δε χάθηκε ο κόσμος.
Θα σας πω αυτό που λέγανε οι μεγαλύτεροι και σε μας όταν περνάγαμε την εφηβεία. Τώρα είναι τα καλύτερά σας χρόνια. Ανέμελα, αγνά, απροβλημάτιστα, ξένοιαστα, αθώα! Ζήστε τα! Βιώστε τα και ρουφήξτε ότι περισσότερο μπορείτε από αυτά, όσο ρευστά ή ανήσυχα νιώθετε.

Δε λέω να πάτε στο άλλο άκρο και να τα έχετε όλα γραμμένα εκεί που δεν πιάνει μελάνι! Προσπαθήστε να τηρείτε ισορροπίες. Εξάλλου όσοι μελετάγατε κατά τη διάρκεια του έτους δε θα αντιμετωπίστε ιδιαίτερες δυσκολίες. Όσοι πάλι το είχατε ρίξει στις κοπάνες και στη λούφα, ok, έχετε χρόνο να επανορθώσετε. Ευκαιρίες θα σας δωθούν ξανά. Λίγη προσπάθεια θέλει η κατάσταση.

Ξέρετε πόσο σας ζηλεύουν οι μεγαλύτεροι; Μα εγώ θα έδινα τα πάντα να γινόμουνα πάλι παιδί λίγο να βρισκόμουνα, στις ίδιες τάξεις στα ίδια θρανία, με τους συμμαθητές μου να κάνω αστεία και τους καθηγητές που κοιτάζουν καχύποπτα τα μαθητικά τα χρόνια δεν τ' αλλάζω με τίποτα!

Υπομονή λοιπόν! Οι κόποι σας θα ανταμοιφθούν. Θα περάσουν οι μέρες και οι εξετάσεις θα γίνουν παρελθόν...

Έχω να σας προτείνω και ένα site στο οποίο θα βρείτε ενδιαφέρονται πραγματάκια www.vouliefivon.gr. Αυτό όχι για τώρα. Για μετά τις εξετάσεις! Τώρα μαζέψτε τα μυαλά σας (για τις εβδομάδες των εξετάσεων) και μετά το καλοκαίρι σας περιμένει. Θα έχετε αρκετό ελεύθερο χρόνο να κάνετε ότι γουστάρετε!

Να περνάτε καλά και να τραγουδάτε όποτε βρίσκεται ευκαιρία! (Όχι μέσα στην τάξη!)

Μάρθα Μανώλη
martha@musiccorner.gr

Τα μαθητικά χρόνια

Τους μαθητές τους τρώει το στρες
κι η αγωνία αν θα μπούνε στις ανώτατες σχολές
Τους μαθητές τους τρώει το στρες
κι όλοι θέλουν να ξεφύγουν από Φυσικοχημείες,
’λγεβρες, Γραμματικές...

Μα εγώ θα έδινα τα πάντα να γινόμουνα
πάλι παιδί λίγο να βρισκόμουνα
στις ίδιες τάξεις στα ίδια θρανία
με τους συμμαθητές μου να κάνω αστεία
και τους καθηγητές που κοιτάζουν καχύποπτα
τα μαθητικά τα χρόνια δεν τ' αλλάζω με τίποτα...

Τους μαθητές τους τρώει το στρες
τα καρδιοχτύπια οι συζητήσεις μες τις σχολικές αυλές
Τους μαθητές τους τρώει το στρες
μα σαν τελειώσει το σχολείο τελειώνουν της ζωής μας
κι οι στιγμές οι πιο γλυκές...

Μα εγώ θα έδινα τα πάντα να γινόμουνα
πάλι παιδί λίγο να βρισκόμουνα
στις ίδιες τάξεις στα ίδια θρανία
με τους συμμαθητές μου να κάνω αστεία
και τους καθηγητές που κοιτάζουν καχύποπτα
τα μαθητικά τα χρόνια δεν τ' αλλάζω με τίποτα...

Μη βιάζεσαι τα χρόνια γρήγορα περνούν
Κι οι πρώτες οι ρυτίδες σα δρόμοι πίσω μας γυρνούν
Στα χρόνια τα μαθητικά, στα χρόνια τα μαθητικά...