altrig2004 wrote:Θα κάνει η πουτάνα θα κάνει... Σκέψου μόνο τη διαφήμιση που θα γίνει απ' το κωλοκανάλι Stacey και Mazz καλά κουράγια...
"Κυρία Βανδή... Κυρία Βανδή... Μα καλά δε μας ακούτε??? ΚΥΡΙΑ ΒΑΝΔΗ... ΜΩΡΗ ΜΑΛΕΑ..."
"Αχ, συγνώμη, σε μένα μιλάτε??? Έχω συνηθίσει να το ακούω με το "πατώνεις" μπροστά και δε σας άκουσα..."
ΗΕΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥ
ΕΡΩΤΗΣΗ: Που χάθηκε η ????
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Στα στενάκια του Ψυρρή ψάχνωντας να βρει το Envy...
ΝΤΕΜΗΣ: Δέσπω.. Δέσπω που είσαι??? Που είσαι Δέσπω μου.... ΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΧΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙ ΔΕΝ είναι το ENVY αυτό...
ΔΕΣΠΩ: Μα για τί Ντέμη μου??? Αφού εδώ με EN-βίασαν!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Πάρτε τις όλες…
Πάρτε τις όλες από μπροστά μου
Της Βίσση τις πλατίνες δε θέλω πια να βλέπω…
Πάρτε τις όλες, να μη τις βλέπω
Μη μου θυμίζουνε εκείνες που δεν έχω…
Πάρτε τις όλες
Και φέρτε τον Καρβέλα να γράψει και για μένα.
Δε θα τσιρίζω πια, υπόσχομαι σε σένα…
Πάρ’ τα μου όλα, Θεέ μου πάρ’ τα
Βάλε φωτιά και κάφτα…
Πάρ’ τα μου όλα, πάρ’ τα μου
Πλατίνες δώσ’ μου, μάτια μου…
Πάρ’ τα μου όλα…
Η Βάνδω μετά την αποτυχία του νέου της δίσκου…
Έχω ένα παιδάκι…
Έχω ένα παιδάκι…να σου δώσω (x2)
2 Ευρώ, Ευρώ το πουλάω
Τόσο πολύ, πολύ τ’ αγαπάω
2 Ευρώ, πιο κάτω δε βγαίνω
Δώσ’ μου ενάμιση και δε σε βλέπω…
Φθηνότερα από μένα
Φθηνότερα από μένα δε στο δίνει, δε το έχει, δεν προσφέρει κανείς…
να σου δώσω
να σου δώσω……….
δε στο δίνει, δε το έχει, δεν προσφέρει
κανείς…
να σου δώσω…………..
2 2 2 2 2 2 2 2 2
Έχω ένα παιδάκι…να σου δώσω (x όσες φορές χρειάζεται μέχρι κάποιος να το αγοράσει το μαλακισμένο…)
Θάνατος
Κι έγινε ο δίσκος μου χρυσός
Και τα όνειρά μου παν’ γκρεμίστηκαν…
Κι έγινε η κόκα μου Θεός
Και με πλαστικές οι γιατροί με χάλασαν…
Κι όλα τα τραγούδια μου ένα copy, μι’ αντιγραφή
Κι όλοι μου οι fan είναι ζώα...κι άσχημοι
Κι εγώ ζηλεύω πολύ…τη Βίσση
Είναι η φωνή μου όταν θα τσιρίξει
Του διαόλου η μούρη με χαρακτηρίζει
Στη Λαμπύρη βγήκα πωλήσεις για να κάνω
Η Σκατιάνα ξέπεσε τι να την κάνω?
Και ένας Φοίβος με το copy στο ενεργό…
Κι έγινε ο Ντέμης μαλθακός…
Και τα δύο μου τα πόδια κλείστηκαν
Της Heaven πήρα το προσωπικό
Και τα studios απ’ την τσιρίδα έπεσαν
Κι έγινε στη Heaven μία κόλαση ξανά
Και τα πήρε ο Φοιβούλης, και με πήδηξε
Και με παράτησε…
Ξανά…
Στην Κοκκίνου πήγε κι έδωσε τραγούδια
Και σε μένα μείναν τ’ αποκαΐδια
Κι άρχισα να κλαίω σα γριά πουτάνα
Που με θάβει τώρα κι η Σκατιάνα
Και μια εταιρία που προμοντάρει Καλομοίρα…
Ψόφησα…