ΔΩΔΕΚΑ

ΕΛΛΗΝΙΚΑ-ΑΓΓΛΙΚΑ


Δώδεκα κι ούτε ένα τηλεφώνημα
τον αριθμό της μοναξιάς μου δε χτυπάς
και μεγαλώνει η απόσταση για μας.

Δώδεκα κι ούτε ένα τηλεφώνημα
μες στου μυαλού μου το αβάσταχτο κενό
μοιάζεις με όνειρο που φεύγει μακρινό..

Και δε χτυπάει το τηλέφωνο, με πνίγει το παράπονο
που δεν κατάλαβες ποτέ σου τι περνώ
κι αν έχει γίνει η αγωνία μου βουνό
Δώδεκα, η ελπίδα μου κρεμάστηκε
σ' ένα τηλέφωνο που έμεινε νεκρό
και την καρδιά μου που φωνάζει σ' αγαπώ
Δώδεκα

Δώδεκα κι ούτε ένα τηλεφώνημα
τον αριθμό της μοναξιάς μου δε χτυπάς
και μεγαλώνει η απόσταση για μας

Δώδεκα κι ούτε ένα τηλεφώνημα
δεν το αντέχω το μαρτύριο αυτό
και πως τελειώσαν όλα θέλω να σου πω..

Και δε χτυπάει το τηλέφωνο, με πνίγει το παράπονο
που δεν κατάλαβες ποτέ σου τι περνώ
κι αν έχει γίνει η αγωνία μου βουνό
Δώδεκα, η ελπίδα μου κρεμάστηκε
σ' ένα τηλέφωνο που έμεινε νεκρό
και την καρδιά μου που φωνάζει σ' αγαπώ
Δώδεκα


12 o’clock, not even one phone call
You don’t dial the number of my loneliness
And the distance between us is growing

12 o’clock, not even one phone call
In the unbearable space of my mind
You seem like a distant dream that goes away

And the phone is not ringing, the plaint is choking me
Cause you never understood what I am going through
And that my agony has grown like a mountain
12 o’clock, my hope was hung
In a telephone line that remained dead
And my heart that shouts that I love you
12 o’clock

12 o’clock, not even one phone call
You don’t dial the number of my loneliness
And the distance between us is growing

12 o’clock, not even one phone call
I cannot stand this suffering
And I want to tell you that everything is over

And the phone is not ringing, the plaint is choking me
Cause you never understood what I am going through
And that my agony has grown like a mountain
12 o’clock, my hope was hung
In a telephone line that remained dead
And my heart that shouts that I love you
12 o’clock

ΚΡΑΥΓΗ


ΕΛΑ ΑΝΝΑ ΔΩΣΤΑ ΟΛΑ:

Λόγια στη βότκα βουτηγμένα
Γέλιο και κλάμα 'γιναν ένα
Δυο μαύροι κύκλοι κάτω απ' τα μάτια
Και μια καρδούλα χίλια κομμάτια

Σε θέλω
Σε θέλω
Για σένα εγώ πεθαίνω
Σε θέλω
Σε θέλω
Για σένα ανασαίνω

Με το μυαλό κομματιασμένο
Θέλω να φύγω και όμως μένω
Δυο μαύροι κύκλοι κάτω απ' τα μάτια
Και μια καρδούλα χίλια κομμάτια

Σε θέλω
Σε θέλω
Για σένα εγώ πεθαίνω
Σε θέλω
Σε θέλω
Για σένα ανασαίνω

Μακριά σου ο κόσμος είναι
Για μένα φυλακή
Το στόμα μου ανοίγω
Και βγάζω μια κραυγή

Σε θέλω
Σε θέλω
Για σένα εγώ πεθαίνω
Σε θέλω
Σε θέλω
Για σένα ανασαίνω

Σε θέλω μάτια μου
Γύρνα κοντά μου γιατί θα χαθώ
Σε θέλω μάτια μου
Σε 'χω ανάγκη πολύ σ' αγαπώ

ΑΠΟΛΥΤΟ ΚΕΝΟ

Χίλια βράδια, τόσο αδεια
με τη γεύση του τσιγάρου μες στο στομα
Με τις λέξεις πως να παίξεις
αφού λεν πως δεν σε ξέχασα ακόμα
Κι όταν σε ξένα χέρια
το σώμα μου αφήνω
όλα με σένα αγάπη μου
ακόμα τα συγκρίνω.

Μες στην ψυχή μου
το απόλυτο κενό
και στο κορμί μου
ένα παθος δανεικό,
κανίες δεν μπόρεσε
ν'αλλάξει τα γραμμένα
κανείς δεν μ'έκανε
να ξεπεράσω εσένα.

Πάντα ίδια τα παιχνίδια
και μ'αδιάφορους να μπλέκω πειρασμούς,
στο σκοτάδι ψάχνω χάδι
να με σώσει απ'τους δικούς σου τους δεσμούς

Κι όταν σε ξένα χέρια
Το σώμα μου αφήνω
όλα με σένα αγάπη μου
ακόμα τα συγκρίνω.

Μες στην ψυχή μου
το απόλυτο κενό
και στο κορμί μου
ένα παθος δανεικό,
κανίες δεν μπόρεσε
ν'αλλάξει τα γραμμένα
κανείς δεν μ'έκανε
να ξεπεράσω εσένα.

ΣΑΤΕΛ ΝΑ ΖΗΣΕΙΣ!!!!
ΑΡΙΣΤΗ ΔΟΥΛΕΙΑ!!!!

ΘΕΛΩ ΚΑΠΟΤΕ Ο ΚΑΡΒΕΛΑΣ ΝΑ ΤΑ ΕΚΔΟΣΕΙ ΑΥΤΑ ΟΟΟΟΛΑ ΤΑ ΩΡΑΙΑ