Δεν ξέρω πως συμβαίνει πάντα και τα σχολικά βιβλία είναι τόσο αντιπαθητικά, ενώ θα μπορούσαν να ήταν πιο ελκυστικά για τους μαθητές. Καταλαβαίνω τι λέει ο altrig2004 παρόλο που δεν είχα διδαχτεί Κοινωνιολογία στο Λύκειο (την είχαν καταργήσει τότε). Ίσως καλύτερα, βέβαια, γιατί αυτό μπορεί να με έκανε να τη μισούσα ενώ πρόκειται για ένα πολύ ελκυστικό επιστημονικό πεδίο.

Φαντάζομαι το βιβλίο θα ξεκινούσε με τις θεωρίες του Comte, Marx, Weber, Durkheim, καθώς και με ορισμούς για την κοινωνική δομή, τους κοινωνικούς θεσμούς, την κοινωνική τάξη κλπ. Ε, δεν θέλει και πολύ ο άνθρωπος για να το μισήσει το αντικείμενο! Όπως λέει και ο thlon αυτά από μόνα τους θέλουν τουλάχιστον 2 εξάμηνα για να τα καταλάβεις σαν τίτλο...!

Θα ήταν προτιμότερο για τους μαθητές να ξεκινούσε το βιβλίο λίγο πιο ανάλαφρα. Ας πούμε, να προσπαθήσουμε να εξηγήσουμε Κοινωνιολογικά μια πολύ συνηθισμένη κίνηση που κάνουμε... να πιούμε καφέ με φίλους! Μια τόση απλή κοινωνική συμπεριφορά, που την θεωρούμε δεδομένη, και όμως μπορεί κάποιος να πει τόσα πολλά γι' αυτήν.

Ενδεικτικά: 1) Όταν καλούμε κάποιον για καφέ δεν εννοούμε απαραίτητα το συγκεκριμένο ρόφημα. Είναι καθαρά συμβολική η χρήση της λέξης. Μπορεί ο φίλος μας να πιει άνετα πορτοκαλάδα, μπύρα, ή ό,τι άλλο επιθυμεί. 2) Η συνάντηση είναι πολύ πιο σημαντική από την ίδια την κατανάλωση του καφέ. Αλλιώς θα μπορούσαμε να τον πιούμε μόνοι μας στο σπίτι. Χωρίς να καλέσουμε κάποιον να μας κάνει παρέα. 3) Ο καφές πολλές φορές - και ιδιαίτερα στις Δυτικές κοινωνίες - συμβολίζει την έναρξη μιας μέρας. Ενδεχομένως να συμβολίζει, όμως, και την έναρξη μιας φιλίας. Συνήθως όταν γνωρίζουμε κάποιον για πρώτη φορά και τον συμπαθήσουμε, του προτείνουμε να βγούμε για κανένα καφέ. 4) Η καφεΐνη, ως ναρκωτικό κατά κάποιον τρόπο, βοηθά το μυαλό να παραμένει ενεργό ακόμα και έπειτα από μια κουραστική μέρα. Ενδεχομένως, λοιπόν, όταν καλούμε τους φίλους για καφέ, θέλουμε να είμαστε ενεργοί σε αυτή την κοινωνική επαφή, παρόλη την κούραση της μέρας. 5) Σχετικό με το παραπάνω, και την καφεΐνη, είναι το θέμα του γιατί κάποιες κοινωνίες επιτρέπουν τη χρήση του καφέ και άλλες όχι. Προφανώς γιατί οι τελευταίες απαγορεύουν την καφεΐνη όπως τη μαριχουάνα και το αλκοόλ. Και γιατί, όμως, αφού κάποιες κοινωνίες τα απαγορεύουν αυτά ως επιβλαβή για τον οργανισμό, κάποιες άλλες κοινωνίες τα επιτρέπουν; Εδώ ξεφεύγουμε από την μικρο-κοινωνιολογία που εξετάζει ανθρώπινες κοινωνικές συμπεριφορές και πάμε στην μακρο-κοινωνιολογία που εξετάζει κοινωνικά συστήματα, από μια κοινότητα έως όλη την υφήλιο! Μια εξήγηση θα μπορούσε να είναι πως υπάρχουν οικονομικά συμφέροντα από την κατανάλωση του καφέ που είναι το δεύτερο (μετά το πετρέλαιο) εξαγώγιμο, σε μεγάλες ποσότητες, προϊόν. 6) Και αν πάρουμε υπόψη και τη διάσταση του χρόνου; Εδώ τα πράγματα γίνονται λίγο πιο δύσκολα. Ο καφές διαδόθηκε στη Δύση μόλις το 1800 μ.Χ. (περίοδος των αποικιών) και όμως κατάφερε τόσο γρήγορα να "κλέψει" τις καρδιές μας! Αλήθεια, πριν από αυτόν, τι μπορούσε να αποτελέσει αφορμή για κοινωνικές επαφές και κουτσομπολιό; 7) Ας πάρουμε, όμως, σαν δεδομένο πως ο καφές μπήκε στη ζωή μας. Γιατί ενώ πρόκειται για ένα προσιτό προϊόν για όλους, προσπαθούμε ακόμα και εκεί να δημιουργήσουμε κοινωνικές ομάδες; -Πως είπατε; -Κι όμως! Ο καφές αντικατοπτρίζει επιλογές του τρόπου ζωής (lifestyle). Άλλοι προτιμούν να πίνουν "οργανικό καφέ", άλλοι "decaffeinated", άλλοι Ελληνικό / Τούρκικο, άλλοι Γαλλικό, άλλοι Espresso, άλλοι Cappuccino, άλλοι Latte... Άλλοι, πάλι, προτιμούν να πίνουν τον καφέ τους στο σπίτι με φίλους, άλλοι στα καφενεία, άλλοι στις καφετέρειες και άλλοι σε μαγαζιά υψηλού επιπέδου όπως τα Starbucks. Γιατί συμβαίνουν όλα αυτά;

Για μια τόσο απλή -σχεδόν δεδομένη- κοινωνική συμπεριφορά, ο Κοινωνιολόγος πρέπει να δώσει απαντήσεις.

Ευχαριστώ που διαβάσατε αυτό το μήνυμα!

Ήταν μια μύηση στο θαυμαστό κόσμο της Κοινωνιολογίας μακριά από θεωρίες και δύσκολους ορισμούς του στυλ "κοινωνικός θεσμός είναι ένα σταθερό πλέγμα σχέσεων μεταξύ κοινωνικά προσδιορισμένων ρόλων".

Peliekrinos

Μπα! στην τυχη τα γραφει!

Ουτε ο ιδιος καταλαβαινει τι θελει να πει!

Το μονο που καταλαβαινει ειναι τα βαθυστοχαστα τραγουδια του Καρβελα!

Το κακό είναι ότι τα βιβλία είναι πολύυυυ κακογραμμένα....  Υπάρχουν ακόμα βιβλία απ' το 1955 με περισπωμένες... πέρυσι κάναμε με τέτοια, όχι ότι φέτος ήταν καλύτερα τα βιβλία δηλαδή. Ακόμα, λένε ένα σωρό χαζά μέσα και για να καταλήξουν να μας πουν αυτό που πρέπει, πρέπει να διαβάσουμε πρώτα 3 σελίδες