Ήταν μια φορά και ένα καιρό μια παρέα από 4 φίλους.
Τον Γιώργο, τον Γιάννη, τον Νίκο και τον Κώστα.
Σιγά σιγά πέρναγαν τα χρόνια και ο καθένας με τη σειρά του "έφευγε" για τον άλλο κόσμο. Τελευταίος πέθανε ο Κώστας οπότε πάει στον Παράδεισο όπου τον υποδέχεται ο Άγιος Πέτρος. Τον ξεναγεί για λίγο:
- "Από εδώ είναι οι καταρράκτες, από εδώ τα δέντρα με τα φρούτα που δεν τελειώνουν ποτέ, από εδώ οι καλλονές που δεν είναι και ιδιαίτερα δύσκολες ..., αλλά πρόσεχε", του τονίζει ο άγιος Πέτρος, "καθώς πρέπει να προσέχεις να μην πατήσεις την μαγική μπανανόφλουδα!".
Ο Κώστας υπόσχεται ότι θα προσέχει και ξεκινά μόνος να κάνει μια βόλτα. Ξαφνικά βλέπει τον φίλο του τον Γιώργο να κάνει έρωτα με μια πανάσχημη πατσόγρια, οπότε τον πλησιάζει και τον ρωτά:
- "Τι έγινε ρε μαλάκα; Τόσες γκομενάρες είναι εδώ και εσύ με αυτήν βρήκες;"
- "Άσε ρε Κώστα, πάτησα την μαγική μπανανόφλουδα και αυτή είναι η τιμωρία μου"
- "Θα πρέπει να προσέχω να μην την πατήσω", σκέφτεται ο Κώστας. Μετά από λίγο βλέπει και τον Γιάννη να το κάνει με μια που ήταν χειρότερη από την άλλη, με ξύλινα πόδια και τέτοια.
Τον πλησιάζει και τον ρωτάει τι γίνεται.
- "Άσε μαλάκα, πάτησα την μαγική μπανανόφλουδα...", του απαντάει ο Γιάννης.
Συνεχίζει την βόλτα του σκεπτικός ο Κώστας ώσπου βλέπει και τον Νίκο να πηδάει μια ξανθιά γκομενάρα, που όμοια της δεν είχε ξαναδεί.
- "Πω ρε μεγάλε, που την πέτυχες αυτή; Δεν έχω ξαναδεί πιο ωραία γκόμενα!"
Και πετάγεται η ξανθιά:
- "Άσε μεγάλε, πάτησα την μαγική μπανανόφλουδα...!"

Λέει η μητέρα του Τοτού στον γιο της:
- "Τοτό, πως πήγες την πρώτη μέρα στο σχολείο;"
Και ο Τοτός:
- "Τι; Ποιος σου είπε για το μηχανάκι;"

---

Πήγε μια παρέα από 4 άντρες σαφάρι στη ζούγκλα του Αμαζονίου. Μια μέρα ο τέταρτος εξαφανίστηκε κι οι άλλοι τρεις τον έψαχναν για μέρες αλλά τελικά δεν τον βρήκαν και γύρισαν πίσω.
Πέρασαν μήνες ώσπου τελικά ο τέταρτος που χάθηκε επέστρεψε στο σπίτι του. Χαρά οι φίλοι του που ήταν ζωντανός τον έπαιρναν τηλέφωνο, πήγαιναν σπίτι του μόνο που ο φίλος τους δεν ήθελε να δει κανέναν, δεν έβγαινε από το σπίτι δεν μιλούσε με κανέναν, ζούσε σε απόλυτη απομόνωση. Πέρασε έτσι ένας ολόκληρος χρόνος κι ένας από τους άλλους τρεις δεν το άντεχε άλλο και πήγε αποφασισμένος να μάθει τι συμβαίνει.
- "Καλά", του λέει ο φίλος του, θα σου τα πω όλα, αλλά μην πεις τίποτα σε κανέναν."
- "Εντάξει", απαντά ο άλλος, "λέγε γιατί με βασανίζουν οι τύψεις που σε αφήσαμε στη ζούγκλα και δεν μείναμε μέχρι να σε βρούμε!"
- "Μη στεναχωριέσαι", του λέει ο άλλος, "τι φταίτε κι εσείς; Ένα πρωί σηκώθηκα και πήγα να κάνω το ψιλό μου και εκεί με βρήκε ένας γορίλας κι άρχισε να με πηδά... Όταν τέλειωσε, με πήρε αγκαλιά και με πήγε στο σπίτι του σε ένα δέντρο. Φίλε μου εκεί που με κράταγε με τη βία, με πήδα... συνέχεια, κάθε πρωί, και δεν μπορούσα να κάνω τίποτα."
Ο φίλος του μόλις τα άκουσε αυτά έσκυψε το κεφάλι κι αναστέναξε. Στο τέλος του λέει:
- "Άκου να σου πω ρε φίλε, καταλαβαίνω τι πέρασες, ο καθένας να ήταν στη θέση σου θα κλεινόταν στο σπίτι του και δε θα ήθελε να δει άνθρωπο! Δεν πειράζει, ότι έγινε έγινε, δε φταις εσύ, αλλά ξεκόλλα πια από αυτά που σου έκανε ο γορίλας και άρχισε να βγαίνεις έξω!"
- "Δεν είναι αυτό ρε `συ", του απαντά ο άλλος κλαψιάρικα, "αλλά ένας χρόνος πέρασε κι ούτε ένα γράμμα δεν μου έστειλε το κωλόπαιδο!!"

---

Ένα ζευγάρι έχει καλέσει για φαγητό μερικούς φίλους. Η ώρα πλησιάζει και ο κύριος παίρνει από την ομπρελοθήκη πέντε ομπρέλες και τις κρύβει στο ντουλάπι.
- "Τι συμβαίνει;", τον ρωτάει έκπληκτη η σύζυγος. "Φοβάσαι μήπως οι φίλοι σου, σου τις κλέψουν;"
- "Όχι, φοβάμαι μήπως τις γνωρίσουν!!!"

vissi4ever πως αλλαξες το avatar σου

Πολυ ωραιο V4E.